خدمات پرستاري در منزل

خدمات پرستاري در منزل  کار يک نفر نيست. هيچ کس توان نگهداري اين نوع بيماران را تا پايان، به صورت 24 ساعته و هفت روز هفته ندارد. تا بخواهيد متوجه شويد، آنقدر غرق در خدمات پرستاري در منزل از بيمارتان مي شويد که از ساير فاميل و دوستان کناره مي گيريد. آنهم در زماني که هرچه بيشتر به آنها نياز داريد.
در ابتدا ممکن است بتوانيد براي خدمات پرستاري از سالمند مبتلا وظايف شخصي خودتان موفق باشيد. با توجه به توان فيزيکي و روحي خود شما و با در نظر گرفتن سرعت پيشروي بيماري که در افراد مختلف کاملا متفاوت است، شما ممکن است ماه ها و حتي سال ها کار خدمات پرستاري در منزل را به تنهايي انجام دهيد.
در نهايت بيمار به کمک بيشتري براي انجام کارهاي روزمره از جمله خوردن و آشاميدن، حمام رفتن ، و نظافت شخصي نياز پيدا مي کند. به تدريج بار فيزيکي خدمات پرستاري در منزل از بيمار افزايش مي يابد و همگام با آن، فشار عصبي بر شما تشديد مي شود.
تغييرات رفتاري بيمار از جمله اظطراب، پرخاشگري، و افسردگي ممکن است توان بردباري و تحمل صبورترين و ماهرترين شخص برای خدمات پرستاری در منزل را نيز به چالش بکشد. فشار عصبي مداوم برمراقبت کننده، ممکن است سيستم ايمني بدن وي را تضعيف کند و در نتيجه به بيماري هاي گوناگون دچار شود.
کمبود خواب، استراحت، و تفريح از يک طرف و پيشرفت بي امان بيماري با آنکه شما نهايت سعي خود را در امر خدمات پرستاری در منزل از بيمار به کار مي رود ، از طرف ديگر، به شدت استرس آور است. مراقب ممکن است به افسردگي دچار شود و در نهايت از انجام کار مهم مراقبت و ارائه خدمات پرستاری در منزل درمانده شود.

ايجاد هماهنگي بين اعضا خانواده جهت پرستاری سالمند در منزل
برخورد اطرافيان در امر خدمات پرستاری در منزل يکسان نيست. بعضي ممکن است بخواهند همه ي کارها را تحت کنترل بگيرند. گروهي فقط حرف مي زنند و وعده مي دهند ولي عمل نمي کنند. برخي فقط ايراد مي گيرند و پرستاری در منزل را سرزنش
مي کنند. در پاره اي موارد، وجود دلگيري هاي مربوط به گذشته بين افراد خانواده، هماهنگي بين آنها را به هدفي دست نيافتني تبديل مي کند.
بهترين راهکار براي ياور اصلي اين است که از افراد مثبت که آماده کمک هستند به بهترين نحو و برحسب توانايي و علايق آنها استفاده کند. با افراد منفي و بهانه جو درگير نشود و به کار اصلي خود که مراقبت از بيمار به بهترين شيوه است مبادرت کند.
چگونه بار خدمات پرستاری در منزل را تقسيم کنيم .
به مرور زمان خدمات پرستاری ازسالمند در منزل مشکل تر مي شود. تحمل بارپرستار در منزل که روز به روز سنگين تر مي شود، در صورتي که مراقبت کننده يک تنه به آن بپردازد، از کيفيت زندگي وي خواهد کاست. اگر شما ياور اصلي بيمارتان هستيد، با ساير افراد خانواده و دوستان صحبت کنيد و از آنها کمک بخواهيد. شما بايد از فرسودگي و از کارافتادگي خودتان جلوگيري کنيد. مقاله سخني با فاميل بيمار . مراقبت از بيمار و خدمات پرستاری در منزل کار ساده ای نیست ولی ظرفيت و توان مراقب اصلي محدود است. به خاطر داشته باشيد که درخواست کمک به معني اين نيست که شما خودخواه يا ناکارآمد هستيد.به احوال کمک کننده توجه کنيد: از دوستي که خسته يا بيمار است تقاضاي کمک نکنيد. بهتر است از فرد ديگري درخواست کمک کنيد يا منتظر زمان بهتري باشيد. درخواست کمک را صريح بيان کنيد و انجام کار مشخصي را درخواست نماييد. هميشه فهرستي از کارهايي که بايد انجام دهيد با خود داشته باشيد که اگر کسي پيشنهاد کمک کردن داد، بتوانيد آن پيشنهاد را با يک درخواست مورد نياز خود مطابقت دهيد. ممکن است يک همسايه بتواند در مرتب کردن باغچه به شما کمک کند يا خريد از سوپر محل را برايتان انجام دهد. يک دوست ممکن است بتواند بيمار را براي پياده روي روزانه به پارک ببرد.اگر دوست يا آشنايي به پخت و پز علاقه مند است از وي در امور آشپزي کمک بگيريد. همسايه اي که دوست دارد رانندگي کند مي تواند شما و بيمار را به مطب دکتر برساند. نوجواني که به کتاب خواني علاقه دارد مي تواند .
شما ممکن است نگران باشيد که کسی مايل نيست به شما کمک کند ولي تا وقتي درخواست کمک نکنيد نخواهيد فهميد که فکرتان درست است يا نه. بيشتر دوستان و فاميل مايل هستند به شما کمک کنند ولي نمي دانند شما چه کمکي نياز داريد و يا چگونه اين سوال را مطرح کنند.
هرچه بيشتر درباره بيماري ، عوارض ، و سير پيشرفت آن بدانيد ، کمتر دچار اضطراب مي شويد و خدمات پرستاری در منزل . شما تنها نيستيد. شما مي توانيد از تجربه هاي خود به ديگران بياموزيد و از تجربه هاي آنها باخبر شده و آنچه را که مناسب مي دانيد در مورد بيمار خود به کار بنديد. تماس با ديگر مراقبين مي تواند به صورت فردي، گروهي رو در رو، و يا در تالار گفتگو باشد.
به استقلال بيمار توجه کنيد: مراقبت به معني انجام تمامي کارهاي بيمار نيست. با توجه به توانايي هاي فيزيکي و ذهني بيمار و با به کار گرفتن وسايل و امکانات موجود، استقلال وي را هرچه طولاني تر کنيد.
به همه ي افراد کاري واگذار کنيد: مراقبت از بيمار در منزل، امري خانوادگي است و تمام افراد خانواده، حتي آنهايي که در شهرهاي ديگري اقامت دارند، بايد احساس مسئوليت کنند. برادري که هزاران کيلومتر دورتر زندگي مي کند بايد حداقل هفته اي يک
بار با تلفن تماس بگيرد و با خواهرش که مراقبت کننده اصلي والد اوست گفتگو کند. يا مثلاً هر سال يک يا دوهفته، امر مراقبت از پدر خود را بر عهده بگيرد تا خواهرش بتواند به مرخصي رود. تنها کساني اهميت و سنگيني بار مراقبت کردن را درک مي کنند
که عملا و براي مدتي از عزيز خود نگهداري کنند.
يک نفر مي تواند مسئوليت امور پزشکي بيمار را بر عهده بگيرد ، با پزشکان تماس داشته باشد و داروي بيمار را مرتب و منظم به او بدهد. عضو ديگري از خانواده مي تواند مسئول خريد و تهيه غذا باشد. با تقسيم کارها، هر فرد در امر به خصوصي از موارد خدمات پرستاری در منزل دقیق میشود . طبيعي است که بايد يک نظم ارتباطي دقيق و مستمر بين اعضا خانواده وجود داشته باشد که از کارهاي انجام شده کاملاً آگاه باشند. مقاله ثبت وقايع روزانه را مطالعه کنيد.
ارتباط و مراوده نزديک داشته باشيد: با ساير افراد فاميل و دوستان صميمي ارتباط مستمر داشته باشيد و راجع به بيمار، پيشرفت بيماري، اقدامات انجام شده، حال و هواي روحي و فيزيکي خودتان، و غيره صحبت کنيد. اگر شما در اين باره صحبت نکنيد، سايرين در تاريکي خواهند بود و ممکن است بر اين باور باشند که همه چيز تحت کنترل شماست.