بی اختیاری ادرار به معنای آن است که فرد به طور تصادفی ادرار نشت می کند. در حالی که ممکن است برای هر کسی اتفاق بیفتد ، بی اختیاری ادرار در افراد مسن به ویژه زنان شایع تر است. بی اختیاری غالباً قابل درمان یا کنترل است. در مورد کارهایی که می توانید انجام دهید با ارائه دهنده خدمات درمانی صحبت کنید .
برای ایجاد مشکلات کنترل مثانه در بدن چه اتفاقی می افتد ؟ بدن ادرار را در مثانه ذخیره می کند. در حین ادرار کردن ، عضلات مثانه سفت می شوند تا ادرار را به لوله ای بنام مجرای ادرار منتقل کنند. در عین حال ، عضلات اطراف مجرای ادرار شل شده و اجازه می دهند ادرار از بدن خارج شود. هنگامی که عضلات داخل مثانه و اطراف مثانه کار نمی کنند ، ادرار می تواند نشت کند. بی اختیاری به طور معمول در صورت استراحت عضلات بدون هشدار ایجاد می شود.

علل بی اختیاری ادرار

بی اختیاری می تواند به دلایل زیادی اتفاق بیفتد. به عنوان مثال ، عفونت ادراری ، عفونت واژن یا سوزش ، یبوست . برخی از داروها می توانند باعث مشکلات کنترل مثانه شوند که مدت زمان کمی طول می کشد. هنگامی که بی اختیاری طولانی تر شود ، ممکن است ناشی از:

عضلات ضعیف مثانه

عضلات بیش از حد مثانه

عضلات کف لگن ضعیف است

آسیب به اعصابی که مثانه را در برابر بیماری هایی از قبیل مولتیپل اسکلروزیس ، دیابت یا بیماری پارکینسون کنترل می کنند

انسداد از پروستات بزرگ شده در مردان

بیماری هایی مانند آرتروز که ممکن است دسترسی به موقع به حمام را دشوار کند

پرولاپس اندام لگن ، یعنی هنگامی که اندام های لگن (مانند مثانه ، روده یا رحم) از جای طبیعی خود به داخل واژن تغییر می کنند. هنگامی که اندام های لگن از جای خود خارج شده اند ، مثانه و مجرای ادرار قادر به کار عادی نیستند ، که ممکن است باعث نشت ادرار شود.

بیشتر بی اختیاری در مردان مربوط به غده پروستات است. بی اختیاری مردان ممکن است ناشی از:

پروستاتیت - التهاب دردناک غده پروستات

جراحت یا آسیب دیدن اعصاب یا عضلات ناشی از عمل جراحی

غده پروستات بزرگ شده ، که می تواند منجر به هایپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH) شود ، شرایطی که پروستات با افزایش سن در مردان رشد می کند.

تشخیص بی اختیاری ادرار

اولین قدم در درمان بی اختیاری مراجعه به پزشک است. او به شما معاینه بدنی می دهد و سابقه پزشکی شما را می گیرد. پزشک در مورد علائم و داروهای مورد استفاده شما سؤال خواهد کرد. او می خواهد بداند آیا اخیراً بیمار شده اید یا جراحی کرده اید. پزشک شما همچنین ممکن است تعدادی آزمایش انجام دهد. اینها شامل موارد زیر است:

آزمایش ادرار و خون

تست هایی که می توانند مثانه خود را خالی کنید

علاوه بر این ، ممکن است پزشک از شما بخواهد روزانه خود را در هنگام ادرار کردن و هنگام نشت ادرار نگه دارید. پزشک خانواده شما ممکن است شما را به اورولوژی ، پزشک متخصص در مشکلات مجاری ادراری نیز بفرستد .

انواع بی اختیاری ادرار

انواع بی اختیاری وجود دارد:

بی اختیاری استرس وقتی رخ می دهد که ادرار تحت فشار قرار می گیرد ، مثلاً در هنگام ورزش ، سرفه ، عطسه ، خندیدن یا بلند کردن اجسام سنگین ، ادرار نشت می کند. این شایع ترین نوع مشکل کنترل مثانه در زنان جوان و میانسال است. ممکن است حدود زمان یائسگی شروع شود .

بی اختیاری اضطراب هنگامی اتفاق می افتد که افراد به یک نیاز ناگهانی به ادرار کردن نیاز داشته باشند و نمی توانند ادرار خود را به اندازه کافی طولانی نگه دارند تا به توالت برسند. این ممکن است یک مشکل برای افرادی که مبتلا به دیابت ، بیماری آلزایمر ، بیماری پارکینسون ، بیماری MS، یا سکته مغزی .

بی اختیاری سرریز هنگامی اتفاق می افتد که مقادیر کمی از ادرار از مثانه که همیشه پر است نشت کند. اگر یک پروستات بزرگ شده باعث انسداد مجرای ادرار شود ، مرد می تواند در تخلیه مثانه خود مشکل داشته باشد. دیابت و آسیب های نخاعی نیز می تواند باعث این نوع بی اختیاری شود.

بی اختیاری عملکردی در بسیاری از افراد مسن که دارای کنترل طبیعی مثانه هستند ، رخ می دهد. آنها فقط به دلیل آرتروز یا اختلالات دیگری که باعث حرکت سریع آن می شود ، دسترسی به توالت را دچار مشکل می کنند.

درمان بی اختیاری ادرار

امروزه درمان های بیشتری برای بی اختیاری ادرار نسبت به گذشته وجود دارد. انتخاب روش درمانی بستگی به نوع مشکل کنترل مثانه شما ، چقدر جدی بودن آن و چه چیزی متناسب با سبک زندگی شما دارد. به عنوان یک قاعده کلی ، ابتدا باید ساده ترین و بی خطرترین درمان ها انجام شود.
آموزش کنترل مثانه ممکن است به شما در کنترل بهتر مثانه کمک کند. پزشک ممکن است به شما توصیه کند موارد زیر را امتحان کنید:

تمرینات عضلات لگن (که به عنوان تمرین های کگل نیز شناخته می شود) عضلات مورد استفاده را برای متوقف کردن ادرار کار می کنند. تقویت این عضلات به شما کمک می کند تا ادرار طولانی تر در مثانه نگه داشته شود. درباره تمرینات کف لگن و نحوه انجام آنها بیشتر بیاموزید.

بیوفیدبک از حسگرها برای آگاهی از سیگنالهای بدن استفاده می کند. این ممکن است به شما کمک کند مجدداً کنترل عضلات موجود در مثانه و مجرای ادراری خود را به دست آورید. بیوفیدبک هنگام یادگیری تمرینات عضلات لگن می تواند مفید باشد.

رد کردن به موقع ممکن است به شما در کنترل مثانه کمک کند. برای رد کردن به موقع ، مثلاً هر ساعت در یک برنامه زمانی ادرار می کنید. شما می توانید به آرامی بین سفرهای حمام تمدید کنید. هنگامی که ادرار به موقع با تمرینات بیو فیدبک و عضلات لگن ترکیب می شود ، ممکن است کنترل اضطراب و بی اختیاری سرریز را آسان تر کنید.

تغییرات شیوه زندگی ممکن است به بی اختیاری کمک کند. کاهش وزن ، ترک سیگار ، گفتن "نه" به الکل ، نوشیدن کافئین کمتری (که در قهوه ، چای و بسیاری از سدیم یافت می شود) ، جلوگیری از یبوست و جلوگیری از بلند کردن اجسام سنگین ممکن است به بی اختیاری کمک کند. انتخاب آب به جای نوشیدنی های دیگر و محدود کردن نوشیدنی ها قبل از خواب نیز ممکن است کمک کند.

برای راهنمایی بیشتر برای سالم نگه داشتن مثانه ، از 13 نکته برای سالم نگه داشتن مثانه خود دیدن کنید .

بی اختیاری و بیماری آلزایمر

افراد در مراحل بعدی بیماری آلزایمر اغلب با بی اختیاری ادرار مشکل دارند. این می تواند نتیجه عدم تحقق نیاز آنها به ادرار کردن ، فراموش کردن رفتن به حمام یا عدم یافتن توالت باشد. برای به حداقل رساندن احتمال تصادفات ، مراقب می تواند:

از دادن نوشیدنی هایی مانند قهوه کافئین دار ، چای و نوشابه که ممکن است باعث افزایش ادرار شود خودداری کنید. اما آب را محدود نکنید .

مسیرها را شفاف نگه دارید و حمام بدون درهم و برهم و در هر زمان روشن باشد.

اطمینان حاصل کنید که به طور منظم استراحت حمام را ارائه می دهید.

لباسهای زیر را تأمین کنید که خاموش و روشن شوند.

برای سفرهای دور از خانه از لباس زیر قابل جذب استفاده کنید.

برای راه های بیشتر برای مقابله با بی اختیاری و سایر مشکلات پزشکی رایج در فردی که مبتلا به آلزایمر است ، به بیماری آلزایمر: مشکلات پزشکی رایج مراجعه کنید .

مدیریت بی اختیاری ادرار

علاوه بر آموزش کنترل مثانه ، ممکن است بخواهید با پزشک خود در مورد راه های دیگر برای کمک به مدیریت بی اختیاری صحبت کنید:

داروها می توانند به مثانه تر در هنگام دفع ادرار تخلیه شوند. سایر داروها ماهیچه ها را محکم تر کرده و باعث کاهش نشتی می شوند.

برخی از خانم ها می دانند که استفاده از کرم واژن استروژن ممکن است به تسکین استرس یا بی اختیاری اضطراب کمک کند. دوز کم کرم استروژن مستقیماً روی دیواره های واژن و بافت مجاری ادرار اعمال می شود.

پزشک ممکن است ماده ای را که نواحی اطراف مجرای ادرار را ضخیم می کند تزریق کند تا به بستن باز شدن مثانه کمک کند. این می تواند بی اختیاری استرس در زنان را کاهش دهد. این روش درمانی ممکن است نیاز به تکرار داشته باشد.

بعضی از خانمها ممکن است بتوانند از یک وسیله پزشکی مانند درج مجرای ادرار ، یک دستگاه یکبار مصرف کوچک که داخل مجرای ادرار وارد شده است ، استفاده کنند. اگر یک مثانه یا واژن طولانی مدت وجود داشته باشد ، ممکن است یک حلقess محکم ، یک حلقه سفت در داخل مهبل (مهبل) وارد شود.

تحریک عصب ، که جریان الکتریکی خفیفی را به اعصاب اطراف مثانه منتقل می کند که به کنترل ادرار کمک می کند ، ممکن است گزینه دیگری باشد.

عمل جراحی گاهی اوقات در صورت تغییر موقعیت مثانه یا انسداد ناشی از بزرگ شدن پروستات ، می تواند بی اختیاری را بهبود بخشد یا آن را درمان کند.

حتی پس از معالجه ، بعضی از افراد هنوز گاه به گاه ادرار را نشت می کنند. محصولات كنترل مثانه و راه حلهای دیگر ، از جمله پوشك بزرگسالان ، پدهای مبلمان ، قرص های ددرزدكننده ادرار و پاك كننده های مخصوص پوست وجود دارد كه ممكن است باعث نشت ادرار كمتر شما را آزار دهد.
برای اطلاعات بیشتر در مورد بی اختیاری ادرار در مردان و بی اختیاری ادرار در زنان ، به مؤسسه ملی دیابت و گوارش و بیماری های کلیوی مراجعه کنید .