پلاسما تراپی 

پلاسما پس از جامد، مایع، گاز فاز چهارم ماده به حساب می آید. واژه پلاسما به گاز به شدت یونیزه‌ شده‌ای گفته می‌شود که همه یا بخش قابل توجهی از اتم‌های آن یک یا چند الکترون از دست داده و به یونهای مثبت تبدیل شده باشند (تعداد الکترون‌های آزاد آن تقریباً برابر با تعداد یون‌های مثبت آن باشد). پلاسما نه تنها حاوی الکترون‌ها و یون‌هاست، بلکه حاوی رادیکال‌های آزاد، گونه های برانگیخته شده، تابش فرابنفش و میدان‌های الکترومغناطیسی است. پلاسما از نظر دما به سه دسته: پلاسمای سرد، گرم و داغ تقسیم می شود. در پلاسما تراپی از پلاسمای سرد در فشار اتمسفر استفاده می شود.حوزه‌¬های اصلی کاربرد پلاسما در پزشکی:
1- کمک به بهبود انواع دردها (مفاصل، عضلات)؛
2- التیام انواع زخم¬ها (زخم¬های حاد مانند سوختگی و مزمن مثل زخم بستر و زخم دیابتی)؛
3- رفع التهابات و عفونت¬های مخاطی (آفت و تبخال) یا پوستی (قارچ، زگیل، آکنه)، حتی موارد مقاوم به آنتی بیوتیک¬های معمول
4- زیبایی پوست (بهبود خون رسانی و شفاف سازی پوست، رفع جوش، لک، چین و چروک، جوان¬سازی صورت)
برتری های روش پلاسما نسبت به سایر روش ها
1- عدم تولید درد و سوزش در درمان،
2- انجام فرآیند در دمای محیط،
3- عملکرد بالا در ترمیم زخم، بازدهی بالا در استریل
4- بدون هیچگونه عوارض جانبی.