پرستاری کودک 

آمادگي كودك براي ورود به مدرسه و موفقيت بعدي آنها در تحصيل، با جنبه­ هاي مختلف تحول آنها مرتبط است.در گذشته عقيده­ ي بسياري از صاحب نظران، بر اين بود كه ورود كودكان به دبستان،آغاز يادگيري و شكوفايي آنها در همه ­ي ابعاد رشد است. اما امروزه در پرتو تلاش صاحب نظران مختلف، مسير تفكر و برنامه ­ريزي، به سمت بارور كردن آموزش­ هاي پيش از دبستان به عنوان پيش نياز ورود كودك به مدرسه تغيير كرده است(مفيدي، 1375) .بسياري از فلاسفه­ ي تعليم و تربيت(نظير افلاطون، ارسطو، كمينوس، روسو و ...) بر اهميت آموزش و پرورش از سال هاي اوليه (و حتي از دامان مادر) تاكيد كرده ­اند. فروبل اعتقاد داشت كه سال ­هاي اوليه زندگي، سا ل­هايي است كه پايه و اساس تحول سا لهاي بعدي را تشكيل مي­دهد(حجازي و سيف،1378). مفيدي(1372) بر ضرورت توجه به آمادگي هاي رواني – حركتي كودكان در دوره­ي پيش از دبستان تاكيد كرده است.

او سعي كرده است ابتدا سا لهاي اوليّه كودكي را به عنوان مرحله ايده عالي براي يادگيري مهارت ­هاي حركتي بشناساند، سپس قابليت ها و توانايي­ هاي كودكان را از نظر آموزش و يادگيري مهارت ­هاي رواني - حركتي مّد نظر قرار دهد. برنامه­ هاي حركتي و بازي ­هاي هدفمند همراه با ساير فعاليت هاي پرورشی، بستري مناسب براي تمرين و تكرار برخي مفاهيم ذهني و شناختي در دوره پيش دبستاني است. حركت وسيله ­ای براي برقراري ارتباط و آموزش است، و با آن مي­توان مفاهيم اوليه ­ی وزن،جهت ­يابي، شكل، كميّت و كيفيت، زمان و مكان و حتي ادراك فضا را به كودكان آموزش داد. زيرا آموزش نظري صرف براي پرستار سالمند پيش دبستاني خسته كننده است (جنسن،2002).اصطلاح رواني – حركتي در برگيرنده همه حركات ارادي قابل مشاهده انسان است.

 بررسی تاثیر آموزش پیش دبستانی در یادگیری مهارت های روانی – حرکتی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان

مراقبت کودک در منزل